του Γιώργου Λαγάκου «Κάθε έθνος που θεωρεί πιο σημαντικές την ευκολία και την άνεση από την ελευθερία του, θα χάσει σύντομα την ελευθερία του. Και η ειρωνεία είναι, ότι σύντομα θα χάσει επίσης και τις ευκολίες και τις ανέσεις του.» Somerset Maugham Ήταν θέμα χρόνου να γίνει η αποδόμηση του φτιαχτού θετικού κλίματος

Του Αλέκου Μιχαηλίδη   Θέλει, λέει, να ’ναι λεύτερος. Σκοτώστε τον! ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ, Οι Αδερφοφάδες «Το Κυπριακό δεν θα έχει ποτέ ξανά καλύτερη ευκαιρία να επιλυθεί από αυτή που υπάρχει σήμερα. Αν σήμερα φαντάζει βουνό το περιουσιακό το οποίο δεν μπορούμε να διαβούμε, φανταστείτε πώς θα είναι η κατάσταση σε πέντε, δέκα ή είκοσι

του Γρηγόρη Ποταμίτη (το κείμενο αυτό είναι παιδί της αγανάκτησης από την ανελέητη προπαγάνδα που “διανθίζει” την ζωή μας τον τελευταίο καιρό, προετοιμάζοντάς μας για την ομοσπονδιακή λύση) Όταν περιηγηθεί κανείς στον “ελληνοκυπριακό” ιστοχώρο ή παρακολουθήσει κυπριακή τηλεόραση, μένει με την εντύπωση ότι το κυπριακό έχει λυθεί και απλά περιμένουμε την επίσημη

του Τάσσου Ελευθερίου Όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος, στις 7 Απριλίου 2004, καλούσε τον κυπριακό Ελληνισμό να απορρίψει το σχέδιο Ανάν και «να προασπίσει την Κυπριακή Δημοκρατία λέγοντας ΟΧΙ στην κατάλυσή της», η σημερινή ηγεσία του τόπου, που αποτελούσε τότε την πρώτη γραμμή του «αγώνα του ΝΑΙ», εκτόξευε κατηγορίες και αναφερόταν σε

του Λάμπρου Καούλλα * Αναδημοσίευση Αυτός ο Αύγουστος σηματοδοτεί μισόν αιώνα συν ένα έτος από τις μάχες της Τηλλυρίας, την ηρωική εκείνη στιγμή αντίστασης του κυπριακού Ελληνισμού στην πρώτη προσπάθεια εισβολής, κατοχής και ομοσπονδιακής διχοτόμησης της νήσου από την Τουρκία. Η κρίση οργανώθηκε μεθοδικά από εν ενεργεία Τούρκους στρατιωτικούς που, μαζί με

του Γιώργου Λαγάκου Ο φανατισμός, τα ιδεολογήματα και γενικότερα η μοιρολατρική αποδοχή των όσων προωθούνται από τις εκάστοτε ηγεσίες είναι το αιώνιο πρόβλημα που μαστίζει την ανθρωπότητα. Και με αυτό αναφερόμαστε στις κοινωνίες και στα άτομα που επιθυμούν και διεκδικούν το δίκαιο, το ορθό και το πραγματικό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και

του Αλέκου Μιχαηλίδη Οι γέροι χωριστά, οι νέοι άλλο πράγμα, όποιος τους θέλει αντάμα πληρώνει ακριβά. Ομολογούμε ότι προκάλεσε και σ’ εμάς ένα εύλογο ενδιαφέρον το άκουσμα της είδησης ότι νέοι άνθρωποι (;) ίδρυσαν την Ομάδα Κύπρος (ΟΚ), η οποία στηρίζει τις συνομιλίες για επίτευξη λύσης στο Κυπριακό, τώρα που «οι ελπίδες πως

του Σιλουανού Νικολάου Ακούσαμε πριν κάποιες μέρες, για ακόμη μια φορά, την κυβέρνησή μας να πανηγυρίζει (σημείωση: τελικά από την εισβολή και μετά, παρά να συνετιστούμε, μόνο πανηγυρίζουμε) για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου μηχανισμού ελέγχου από το Υπουργείο Γεωργίας, ο οποίος θα ελέγχει την παραγωγή χαλλουμιού στις ελεύθερες περιοχές αλλά και

του Αυγερινού Χαρτσιώτη Το’χουνε οι αρχαίες ελληνικές τραγωδίες να συγκλονίζουν. Αίφνης ξεφύτρωσαν παντού συγκλονισμένοι αρχαιοκάπηλοι και ελληνολάτρεις που συγκλονίζονται με τον «Ιππόλυτο» και υμνούν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό που θα ξαναδώσει δύο ώρες ζωής στο κατεχόμενο ελληνικό θέατρο της Σαλαμίνας. Όχι γιατί τους ενδιαφέρει ο Ιππόλυτος. Γραμμένο τον έχουν όπως και

του Κωνσταντίνου Ν. Παρέλλη Αναφέρομαι στο σουρεαλισμό, όχι σαν μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης στην μεταμοντέρνα δυτική κουλτούρα, αλλά σαν μορφή ελλιπούς πολιτικής σκέψης που διαδίδεται με ραγδαίους ρυθμούς στην εσαεί στάσιμη κοινωνία της Κύπρου από ψευδοδιανοούμενους, καλοπληρωμένους δημοσιογράφους και ιδιαίτερα από το αποτυχημένο κομματικό κατεστημένο και το ευρύ δίκτυο τυχοδιωκτών, καιροσκόπων και