του Αλέκου Μιχαηλίδη Υπέρ της λύσης και της συμφιλίωσης με τους Τουρκοκύπριους παρουσιάζονται οι Ελληνοκύπριοι, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας Πολίτης και τα αποτελέσματα της οποίας συνελέχθησαν από το Πανεπιστημιακό Κέντρο Ερευνών Πεδίου του Πανεπιστημίου Κύπρου. Σε πρώτη φάση, θα ασχοληθούμε με δύο ερωτήσεις της έρευνας, καθώς

του Νεόφυτου Καρκώτη Στα πρώτα χρόνια που επακολούθησαν της τουρκικής εισβολής και κατοχής, τέλη της δεκαετίας του ’70 και αρχές της δεκαετίας του ’80, αναπτύχθηκε και μαζικοποιήθηκε στον ελλαδικό χώρο μια αλλιώτικη, ευρύτερου χαρακτήρα, κινηματική αριστερά. Μια αριστερά του δρόμου, των συλλαλητηρίων και των δυναμικών παρεμβάσεων που στο ιδεολογικό της γραμμικό

του Στέλιου Γερολέμου Τον τελευταίο καιρό, δεδομένων πάντοτε των συνθηκών που επικρατούν στο Κυπριακό, ακούμε συχνά από τους κάθε λογής προασπιστές της ΔΔΟ, την επίκληση στην «πολιτική ισότητα» μεταξύ των δύο συνιστώντων κρατιδίων/πολιτειών. Όμως, ξέρουμε πράγματι με τί ισοδυναμεί η πολιτική ισότητα; Καταρχάς, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί εάν η πολιτική ισότητα σημαίνει

του Γιώργου Λαγάκου Ο φανατισμός, τα ιδεολογήματα και γενικότερα η μοιρολατρική αποδοχή των όσων προωθούνται από τις εκάστοτε ηγεσίες είναι το αιώνιο πρόβλημα που μαστίζει την ανθρωπότητα. Και με αυτό αναφερόμαστε στις κοινωνίες και στα άτομα που επιθυμούν και διεκδικούν το δίκαιο, το ορθό και το πραγματικό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και

του Ανδρέα Χριστοφή Επειδή πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο διάλογος μπορεί να επιφέρει ευεργετικά αποτελέσματα, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα επιχειρήματα που τίθενται εκ μέρους δύο καθηγητών του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, των Γεωργίου Δεληγιαννάκη και Αντώνη Πετρίδη, σε άρθρο τους με τίτλο «Γιατί ΔΕΝ ζητάμε να ματαιωθεί ο Ιππόλυτος του ΘΟΚ στη

του Γιώργου Λαγάκου Το γιατί η ΔΔΟ δεν μπορεί να αποτελέσει βιώσιμη, δίκαιη, διαχρονική και εκ των πραγμάτων ρεαλιστική λύση έχει συζητηθεί πολλές φορές. Αυτό που παρατηρείται είναι πως είτε από αφέλεια είτε από εσκεμμένη παραπληροφόρηση, οι υπέρμαχοι της ΔΔΟ ζητούν εναλλακτικές προτάσεις ή απλά απαιτούν να σωπάσει κάθε φωνή εναντίωσης.

του Στέλιου Γερολέμου Μελετώντας τις βασικές ορολογίες που χρησιμοποιούνται γενικότερα μέσα στο κοινό ανακοινωθέν - και όχι μόνο - εντοπίζω μια έννοια η οποία μπορεί να «μεταφραστεί» κατ'ουσίαν με δύο τρόπους. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να ερμηνεύσω βάσει της δικής μου αντίληψης και θεώρησης, τη μία εκ των δύο «μεταφράσεων». Η