Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Η προσπάθεια μετατροπής του Κυπριακού σε πρόβλημα κοινοτήτων ή σε ζήτημα έλλειψης εμπιστοσύνης μετουσιώθηκε σήμερα και στη συνάντηση των θρησκευτικών και πολιτικών ηγετών στο Λήδρα Πάλλας.

Συμφέρει, σε κάποιους που θέλουν να εξαφανιστούν οι λέξεις εισβολή και κατοχή, να φαίνεται πως το Κυπριακό είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Κάποιοι, μάλιστα, θέλουν να το μετατρέψουν σε θρησκευτικό πρόβλημα.

Έτσι, στον Άγιο Γεώργιο τον Εξορινό, στην απείρου κάλλους εκείνη λειτουργία (πριν από ενάμισι περίπου χρόνο), ο μητροπολίτης Κωσταντίας και ο Μουφτής των κατεχομένων ήταν τα πρόσωπα που έκλεψαν την παράσταση. Στην ίδια πορεία και το γεύμα του Αρχιεπισκόπου με τον Μουφτή στην Αρχιεπισκοπή πριν λίγους μήνες και τώρα, η πρώτη συνάντηση θρησκευτικών και πολιτικών ηγετών στο Λήδρα Πάλλας.

O Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, ο Μουφτής Ταλίπ Αταλάι, o Αρχιεπίσκοπος της Μαρωνίτικης Εκκλησίας της Κύπρου Σουεΐφ, o Αρχιεπίσκοπος της Αρμένικης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου Ναρέγκ, o Επίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας των Λατίνων στην Κύπρο Τζέρζι ΚράιJerzy Kraj καθώς και ο Πρέσβης της Σουηδίας στην Κύπρο, Κλας Γκίεροου γευμάτισαν για την… ειρήνη και τη συνεννόηση.

Οι θρησκευτικοί ηγέτες ζήτησαν από τους πολιτικούς να υπάρξει χαλάρωση των περιορισμών σε ό,τι αφορά τη διακίνηση στους θρησκευτικούς χώρους και όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Αν δεν γίνεται κατανοητό, ο λόγος που σημειώνονται όλα αυτά είναι ο εξής: Η προσπάθεια να μετατραπεί το Κυπριακό σε θρησκευτικό πρόβλημα είναι στην ίδια οδό με την προσπάθεια μετατροπής σε δικοινοτικό πρόβλημα και τη συνέχιση της εσφαλμένης πορείας των διαπραγματεύσεων και της δημιουργίας της μιας πλαστής περιρρέουσας ατμόσφαιρας, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Πλέον, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την επανένωση, λες και το ζήτημα ήταν να μπορούν οι Τουρκοκύπριοι να εκφράζουν τη θρησκεία τους στην ελληνοκυπριακή συνιστώσα πολιτεία. Τέτοιες συναντήσεις, το μόνο που καταφέρνουν είναι να παραπληροφορούν και να στρέφουν την κοινή γνώμη σε εντελώς αντίθετο ρεύμα από το πραγματικό.

Αφού δεν γίνεται αντιληπτό ότι το ζήτημα είναι ο κατοχικός στρατός, οι εγγυήσεις, τα εγκλήματα πολέμου και κυρίως ο εποικισμός (που μπορεί να αποτελέσει αύριο και τον βατήρα του φονταμενταλιστικού Ισλάμ στην Κύπρο), οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι και όχι αν θα υπάρξει τώρα, πριν τη λύση, χαλάρωση των περιορισμών (αλήθεια, τα λεωφορεία που ταξιδεύουν στο Χαλά Σουλτάν εμποδίζονται;) τότε φαίνεται πως κάποιοι ίσως και να επιθυμούν να υπάρξει θρησκευτική διένεξη.

Και αν όντως θέλουν να λύσουν τα θρησκευτικά ζητήματα, γιατί δεν απαιτεί ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’ από τον Μουσταφά Ακιντζί την αναστήλωση όλων των εκκλησιών μας που λεηλάτησαν οι Τούρκοι, οι Τουρκοκύπριοι (ένοχοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου) και οι έποικοι, την επισκευή όλων των νεκροταφείων και τη συντήρησή τους, όπως κάνει η δική μας πλευρά με τους μιναρέδες και τα τζαμιά των ελεύθερων περιοχών; Πάλι θα συμβιβαστούμε με το κατοχικό καθεστώς ελέω καλής θελήσεως; Πάλι θα σιωπήσουμε, να περάσουμε;