Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Όμορφη πόλη, φωνές μουσικές,
απέραντοι δρόμοι, κλεμμένες ματιές,
ο ήλιος χρυσίζει χέρια σπαρμένα,
βουνά και γιαπιά, πελάγη απλωμένα.
Φαίνεται ότι οι «συμβουλές» του Ταγίπ Ερντογάν που δίνει κατά συχνά σε «αξιωματούχους» του ψευδοκράτους μετατρέπονται σε εντολές και υλοποιούνται στο άψε σβήσε. Άλλωστε, ό,τι και να σημειώνεται από τους αλλοπρόσαλλους Ελληνοκύπριους ερντογανικούς (αυτούς δηλαδή που πείστηκαν ότι η Τουρκία θέλει σωστή, δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού), είναι πασιφανές ότι η Άγκυρα δεν είναι καθόλου έτοιμη να απογαλακτίσει τους Τουρκοκύπριους.
«Να είστε έτοιμοι για ανάπτυξη στη Μόρφου», δήλωνε προχθές ο Κεμάλ Ντουρούστ, «Υπουργός Παιδείας» του κατοχικού καθεστώτος, την ώρα που εξήγγελλε τη λειτουργία του τουρκικού Πανεπιστημίου Νισάντασι στην κατεχόμενη πόλη μας. Όπως αναφέρθηκε, το παράνομο Πανεπιστήμιο θα λειτουργήσει με τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά και θα φιλοξενήσει 500 φοιτητές.
Ο Ντουρούστ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στο Κυπριακό, καθιστώντας σαφές πως το «Σταθείτε όρθιοι στην Κύπρο, μην κάνετε βήμα πίσω» του νεοσουλτάνου έχει εδραιωθεί και εγκαθιδρυθεί στα μυαλά όσων διοικούν το ψευδοκράτος. Ο λεγόμενος Υπουργός Παιδείας (επιλογή του Μουσταφά Ακιντζί, φανταζόμαστε) είπε πως η επιστροφή της Μόρφου στους Ελληνοκύπριους σε περίπτωση λύσης είναι εκτός συζήτησης «μετά από αυτήν την επένδυση και τον αγώνα για ανάπτυξη της περιοχής».
Δήλωσε, επίσης, πως το παράνομο Πανεπιστήμιο θα συμβάλει στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων και υπηρεσιών στην περιοχή, ανακοινώνοντας ότι θα αναληφθούν πρωτοβουλίες για σύναψη δανείων ανάπτυξης που θα δοθούν στους «ντόπιους» επιχειρηματίες και επενδυτές, ούτως ώστε να γίνουν νέες επενδύσεις, όπως οικοτροφεία για τους φοιτητές. «Έμποροι πίνουν το κρασί μας και κλέβουνε τη γη», με λίγα λόγια.
Το παράνομο Πανεπιστήμιο δεν είναι η μοναδική ανάπτυξη στην περιοχή. Φαίνεται ότι το κατοχικό καθεστώς «τσιμεντώνει» τη Μόρφου, μετατρέποντάς τη σε «τουρκική κτήση» και κρίνοντάς την απαραίτητη ακόμα και για την Τουρκία (όχι πως δεν ήταν χωρίς τις επενδύσεις), αφού, σύμφωνα με καταγγελία του δημοτικού συμβουλίου της κωμόπολης, το ψευδοκράτος κατασκεύασε μεγάλο αυτοκινητόδρομο που ξεκινά από τη Λευκωσία, φθάνει εκεί και επεκτείνεται μέχρι και τη Λεύκα. Μάλιστα, έχουν γίνει έργα εξωραϊσμού στην κοίτη του ποταμού Σεράχη, ενώ ολοκληρώθηκε και το αποχετευτικό.
Πάντως, οι «δεσμεύσεις» της κυβέρνησης Αναστασιάδη για μη λύση χωρίς τη Μόρφου δεν πείθουν κανέναν. Άλλωστε, δεν έχει γίνει γνωστή η απάντηση του ιδίου του Προέδρου στο αλησμόνητο και ειρωνικό ερώτημα του Μουσταφά Ακιντζί «Μα θέλετε και τη Μόρφου;» επί της τράπεζας των διαπραγματεύσεων. Προφανώς, ο κ. Ακιντζί και οι «υπουργοί» του δεν φαίνεται να εργάζονται για μια (οποιανδήποτε) λύση, αλλά για την παγίωση των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής. Αυτό όφειλε να ξεκαθαρίσει (και στο μυαλό του) ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, χτυπώντας ίσως και το χέρι στο τραπέζι, και όχι να προσπαθεί να πείσει τα ελληνοκυπριακά ΜΜΕ πως είναι «κόκκινη γραμμή» η Μόρφου μας. Ούτως ή άλλως, από «κόκκινες γραμμές» άλλο τίποτα. Και ούτως ή άλλως, στο κατεχόμενο νησί μας έπρεπε να γίνει αντιληπτό (και από τους εκπροσώπους της κατοχής και από τους δικούς μας κυβερνώντες) το ότι κατακόκκινη γραμμή είναι η επιστροφή, όχι μόνο ολόκληρης της Μόρφου, αλλά ολόκληρης της Κερύνειας, ολόκληρης της Λευκωσίας, ολόκληρης της Καρπασίας, ολόκληρης της Μεσαορίας, ολόκληρης της Αμμοχώστου. Αλλιώς, είναι σάμπως και βάζουμε εμείς τον θεμέλιο λίθο στο «τσιμέντωμα» των κατεχόμενων τόπων μας. Αιδώς.
