Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Δεν είμαι πια για πειράματα
να φύγεις και να μ’ αφήσεις
δεν έχω πια άλλο τίποτα
μόνο ερείπια για να γκρεμίσεις.
Ακόμα κι να διαψεύδει η πλευρά μας τα τελευταία που δημοσιεύει η Μιλλιέτ περί εγγυήσεων μόνο στο βόρειο τμήμα της επανενωμένης (;) Κύπρου, αυτό που μένει είναι η εμμονή του Μουσταφά Ακιντζί, του ανθρώπου που μας έδειξε το «φως» της ειρήνης δηλαδή, για εμπλοκή της Τουρκίας στο νησί μετά τη λύση. Και ακόμα κι αν δεν συζητά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τουρκικές εγγυήσεις στο τ/κ κρατίδιο μετά τη λύση, κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, οι δηλώσεις του κατοχικού ηγέτη μόνο ελπιδοφόρες δεν είναι.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη Μιλλιέτ, ο Μουσταφά Ακιντζί πρότεινε σύστημα εγγυήσεων μόνο στο τ/κ συνιστών κρατίδιο καθώς «όλοι οι Τ/κ ζουν στο βόρειο τμήμα. Γι’ αυτό μπορεί να μην χρειάζονται οι εγγυήσεις της Τουρκίας στο νότιο μέρος». Άρα η Τουρκία θα διατηρήσει το δικαίωμα επέμβασης μόνο στο βόρειο τμήμα της Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας; Κι αν θεωρήσει ότι «απειλούνται» οι Τουρκοκύπριοι που θα είναι εγκαταστημένοι στον νότο; Περίεργα πράγματα.
Πάντως, η Μιλλιέτ (και σ’ αυτό έγκειται η διάψευση της Λευκωσίας) αναφέρει ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε πως μπορεί να δει θετικά μια τέτοια πρόταση σε περίπτωση που δεν μείνουν Τούρκοι στρατιώτες. Τι εγγυήσεις, τελικά, απαιτεί ο εκπρόσωπος της κατοχής, που δήθεν θέλει μια Κύπρο για τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους; Κι αν υπάρχει το κενό που επιτρέπει να κατατίθεται μια τέτοια πρόταση, ποιος ευθύνεται;
Εν πάση περιπτώσει, η τουρκική εφημερίδα προχωρά και ένα βήμα παρακάτω, στα Ηνωμένα Έθνη και στη Βικτώρια Νούλαντ. Υποστηρίζει ότι η πρόταση Ακιντζί είχε θετικό αντίκτυπο στον ΟΗΕ, ενώ η αναπληρώτρια ΥΠΕΞ των ΗΠΑ στήριξε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, σημειώνοντας ότι δεν πρέπει να μείνει κανένας στρατιώτης στο νησί. Πρότεινε δε το σύστημα που θέλει η τουρκική πλευρά «να μην το πούμε εγγυήσεις, αλλά ασφάλεια» για να πάρει «πληρωμένη απάντηση» από τον Κύπριο Ακιντζί: «Όποια και να είναι η αλλαγή πρέπει την ασφάλεια των Τ/κ να την εγγυηθεί η Τουρκία». Μακρύς ο δρόμος…
Παράλληλα, αν και η Νούλαντ επέμεινε στην αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων, ο κατοχικός ηγέτης φέρεται να επέμεινε επίσης ότι η παρουσία του τουρκικού στρατού θα πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να ενταχθεί η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην απάντηση της Νούλαντ ότι «η Τουρκία μπορεί να μη γίνει μέλος της ΕΕ» (άλλα λεν οι Ευρωπαίοι) και πως αντιμετωπίζεται θετικά μια φόρμουλα ασφάλειας της ΕΕ, ο κύριος Ακιντζί τοποθετήθηκε αρνητικά στις εγγυήσεις ΟΗΕ και ΕΕ και επέμεινε ότι «η τ/κ κοινότητα χρειάζεται τη στρατιωτική εγγύηση της Τουρκίας», επαναφέροντας μάλιστα την πρόταση για πενταμερή διάσκεψη.
Είτε, επομένως, διαψεύδει είτε δεν διαψεύδει η ε/κ πλευρά το ότι συζητά ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μια τέτοια πρόταση, φαίνεται ότι θα αναγκαστεί να τη συζητήσει στο μέλλον. Διότι, κατά τη Μιλλιέτ, ο κύριος Ακιντζί, ντενκτασικότερος του Ντενκτάς (ό,τι κι αν σημειώνουν οι πασιφιστές του «νότου»), συνεχίζει να ανάγει την αδιαλλαξία του σε αξιώσεις για την προστασία των Τουρκοκυπρίων. Που, παρεμπιπτόντως, αν επιμένουν να απαιτούν τουρκικές εγγυήσεις (τις οποίες διατηρούσε το απορριφθέν σχέδιο Ανάν) στον βορρά, στον νότο ή σε όλο το νησί, τότε δεν υπάρχουν ούτε σημεία σύγκλισης ούτε ελπίδες για «λύση» ή λύση εντός του 2016. Οπότε, παρά να προστατεύουν μονάχα την εικόνα τους εκεί στο Προεδρικό, κάλλιο θα ήταν να ξεκαθαρίσουν και στον «συνέταιρο» Ακιντζί, αυτόν με τον οποίον είδαν θέατρα, χάρηκαν συναυλίες, ήπιαν ζιβανίες, ότι λύση με τουρκικές εγγυήσεις, που να επικυρώνουν μάλιστα και τον ρατσιστικό διαχωρισμό, το απαρτχάιντ, δεν θα γίνει δεκτή από τους Ελληνοκύπριους. Ας το συζητήσουν τώρα, λοιπόν. Και αφού εργάζονται για μια «υπό τις περιστάσεις δίκαιη λύση», ας χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι. Για να τελειώνουμε με τα φαντάσματα που πλανώνται πάνω από τα κατεχόμενα εδάφη μας, τα οποία θέλουν (ένθεν και ένθεν των οδοφραγμάτων) να εγκαταστήσουν στην αγκαλιά της Τουρκίας. Δυστυχώς, όμως, προτιμούν να ανακινούν το «καλό κλίμα» των συνομιλιών και την «καλή θέληση» του Ακιντζί, επιτρέποντάς του να καταθέτει εξυπνάδες περί αναχρονιστικών θεσμών στην Κύπρο που μαζεύει ακόμα συντρίμμια εξαιτίας της Συνθήκης Εγγυήσεως…
