Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Omnia mors aequat*

Τρία γεγονότα του τελευταίου μηνός ανέδειξαν ξανά το σκοτεινό πρόσωπο εκείνων που απαιτούν το μονοπώλιο στην «προστασία» των Τουρκοκυπρίων, λες και πρόκειται για χελώνες ή αγρινά υπό εξαφάνιση. Τα γεγονότα, οι μετέπειτα αναλύσεις τους δηλαδή, απέδειξαν πως «ακόμα κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας Τουρκοκύπριος» αυτοί θα δημιουργούσαν, κατά το δόγμα Νταβούτογλου και όταν λέμε αυτοί, εννοούμε εκείνο το πλήθος ανθρώπων, ακαδημαϊκών, λαϊκών, πολιτικών, απολίτικων, επιστημόνων και μη, που στηρίζουν κάθε πολιτική τους αντιπαράθεση στη σχέση με την άλλη κοινότητα. Ακόμα κι αν πρόκειται για ζητήματα που απέχουν πολύ από το Κυπριακό.

Πρώτον, πριν δύο περίπου βδομάδες Τουρκοκύπριοι νέοι κατέβηκαν στον δρόμο «απορρίπτοντας» τη δημιουργία γραφείου συντονισμού σε θέματα νεολαίας και αθλητισμού από την Τουρκία και το ψευδοκράτος. Το κίνημα «Reddediyoruz» ερμηνεύτηκε από τους Ελληνοκύπριους «peace builders» με έναν αλλοπρόσαλλο τρόπο. Με λίγα λόγια, όπως έγραφε ο Σώτος Κτωρής «το δίλημμα για τους Τουρκοκύπριους είναι ξεκάθαρο. Διαιώνιση της κοινοτικής τους ύπαρξης μέσω μιας ομοσπονδιακής λύσης εντός της Ε.Ε. ή διαιώνιση του στάτους κβο και ολοκληρωτική απορρόφηση από την Τουρκία» για να συμπληρώσει η Ξένια Κωνσταντίνου, μη βουλευτής του ΔΗΣΥ, πως «οι Τουρκοκύπριοι νέοι τις περασμένες ημέρες έδιναν μια μάχη για τις αξίες τους. Μια καθαρά ιδεολογική μάχη για το τι οι ίδιοι επιλέγουν να είναι. Για τον αυτοπροσδιορισμό τους ως κοινότητα, ως νέοι και ως Κύπριοι». Η απορία που πλανάται δεν είναι το τι μάχη έδωσαν οι Τ/κ νέοι, αλλά το γιατί όταν οι Ε/κ απορρίπτουν τον «ασφυκτικό εναγκαλισμό» της Τουρκίας δακτυλοδείχνονται και «απορρίπτονται» ως εθνικιστές, απορριπτικοί και διχοτομιστές. Ας το ξεκαθαρίσουν και ας απορρίψουν τα κακώς κείμενα.

Δεύτερον, τώρα που έσβησαν οι φωτιές να σχολιάσουμε κι εμείς τα γεγονότα. Όταν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν δέχτηκε την πρόταση Ακιντζί για βοήθεια (διότι, προφανώς, ήταν πρόταση με όρους του ψευδοκράτους) έπεσαν να τον φάνε οι «πασιφιστές» για τους οποίους γράφεται το άρθρο. Έγραφαν διάφορα, ότι τα δέντρα είναι τάχα και των δύο κοινοτήτων, ότι «μαζί θα σβήσουμε τη φωτιά», λες και αυτά ήταν τα ζητήματα εκείνη τη στιγμή που έχαναν τη ζωή τους δύο δασοπυροσβέστες. Φυσικά, μετά από λίγο έπεσαν και τα «μπράβο» για την αποδοχή της τουρκικής βοήθειας και για τον εθελοντισμό των Τουρκοκυπρίων (διαβάζοντας ή ακούγοντάς τους, γινόταν αντιληπτό ότι μόνο Τ/κ προσέφεραν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στη Σολιά) για να έρθει η «ομερτά» για την παράκρουση του Τσαβούσογλου για την Τύμπου, τα πτητικά μέσα και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν έπρεπε να μολυνθεί το μομέντουμ κι ας πατούσε επί πτωμάτων η Άγκυρα. Επί πτωμάτων πάτησαν και οι «δουλέμποροι».

Τρίτον, για να τριτώσει κιόλας το κακό, τα χαράματα της Παρασκευής 24 Ιουνίου πέντε Τουρκοκύπριοι δέχτηκαν επίθεση με ρόπαλα από ομάδα αγνώστων στην Αγία Νάπα. Πέντε νέοι που διασκέδαζαν στην άγρια Αγία Νάπα διαπληκτίστηκαν με μπράβους, οι οποίοι τους κυνήγησαν και τους έσπασαν το αυτοκίνητο. Αλλά, οι «πασιφιστές» και οι «εγγυητές της ειρήνης» είδαν «εθνικιστική βία» και φαντάσματα του παρελθόντος. Επειδή, ως νέοι, ξέρουμε την Αγία Νάπα, την οποία αποφεύγουμε, διερωτόμαστε πως θα έρθει η ειρήνη αν κάθε φορά που δέρνονται μεθυσμένοι νέοι μετά από έξαλλες νύχτες, ανακαλύπτουμε «κύκλους» που θέλουν διχοτόμηση και εξαφάνιση των Τουρκοκυπρίων. Και, αλήθεια, ποια ειρήνη τάζουν, αυτοί που «μετατρέπουν» σε διακοινοτικές ταραχές τα επεισόδια στην πολυεθνική Αγία Νάπα; Αν δεν ήταν Τουρκοκύπριοι, δηλαδή, δεν θα τους έσπαζαν το αυτοκίνητο;

Εν πάση περιπτώσει, τα τρία παραπάνω περιστατικά, δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο αυτοί που «έκοψαν» την Πράσινη Γραμμή, σαν σε εγκαίνια εδώ και καιρό, αντιμετωπίζουν τους Τουρκοκυπρίους. Σαν άλλοι έμποροι λευκής σαρκός, αναλύουν τα δεδομένα όπως οι ίδιοι θέλουν, έχοντας δήθεν την πρωτοκαθεδρία στον αγώνα κατά των διακρίσεων, ενώ το μόνο που καταφέρνουν είναι να εδραιώνουν τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Το κακό (για αυτούς) είναι ότι εμείς γνωρίζουμε πως ούτε την απαγκίστρωση των Τ/κ από την Άγκυρα θέλουν ούτε την «ειρήνη», όπως κι αν την ερμηνεύουν. Αλλιώς, πώς θα βοηθήσει την απαγκίστρωση η αναβάθμιση του τουρκικού ψευδοκράτους; Πώς θα βοηθήσει την ειρήνη η δημιουργία ζωνών, η νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και των διαχωριστικών στοιχείων του στάτους κβο; Δεν θα απαντήσουν. Είναι τόσο κερδοσκόποι που παρακαλούν να καίγονται τα δάση για να έρχονται εθελοντές οι Τουρκοκύπριοι και να φωτογραφίζονται σαν εξωτικά φρούτα ή σαν μοντέλα σε περιοδεία, είναι τόσο απάνθρωποι που εύχονται να υπάρχουν παρόμοια περιστατικά σαν αυτό της Αγίας Νάπας, να τρώει ξύλο η άλλη κοινότητα δηλαδή, για να μπορούν να γράφουν για «εθνικιστική βία» και για κακούς Ελληνοκύπριους που δεν θέλουν λύση. Έτσι θα στηθεί το ειρηνικό οικοδόμημα; Έτσι θα ξεπεράσουμε το «παρελθόν»; Με «εμπόριο λευκής σαρκός»;

*Ο θάνατος εξισώνει τα πάντα.