Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Θέλω να γίνω μπουφετζής
σε τούρκικους τεκέδες,
να ’ρχονται οι χανούμισσες
να πίνουν αργιλέδες.

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΑΣΟΥΛΙΔΗΣ

«Επικεντρώσαμε την προσοχή μας σε πρόσφατα δημοσιεύματα των τουρκοκυπριακών μέσων ενημέρωσης στα οποία υπήρχαν αναφορές στις επαφές που είχε αντιπροσωπεία εκπροσώπων της τουρκοκυπριακής “βουλής”  με την ηγεσία της Τουρκίας, ιδιαίτερα με τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Κρίνοντας με βάση το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων αυτών, ο Τούρκος ηγέτης προέτρεψε ευθέως τους Τουρκοκυπρίους να ακολουθήσουν σκληρή, ασυμβίβαστη γραμμή, στην πορεία των συνεχιζόμενων στην Κύπρο διακοινοτικών συνομιλιών, όπως και σ’ ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα όπως οι εδαφικοί περιορισμοί. Φυσικά, αυτό έρχεται σε άμεση αντίφαση με τα όσα διακηρύσσει η Άγκυρα, ότι είναι έτοιμη να συνδράμει στην ταχύτατη ειρηνική διευθέτηση στο νησί, ενώ καθίσταται προφανές ότι με το να υποστηρίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη μία εκ των πλευρών που συμμετέχουν στον ενδοκυπριακό διάλογο, η τουρκική ηγεσία παρεμβαίνει ωμά στην πορεία του διαλόγου, προωθώντας τα δικά της συμφέροντα. Συμφέροντα που απέχουν πολύ από τη διασφάλιση μιας πραγματικά δίκαιης και βιώσιμης λύσης του κυπριακού ζητήματος».

Λόγια όχι οποιουδήποτε Ελληνοκυπρίου (ή Ελλαδίτη) πολιτικού, αξιωματούχου ή ηγέτη, μα της Μαρίας Ζαχάροβα, εκπροσώπου του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, όπως μεταδόθηκαν χτες από το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA. Λόγια δυσεύρετα στην πολιτική σκηνή της Κύπρου, καθώς εδώ η «ρεαλπολιτίκ» δεν επιτρέπει σθεναρές αντιδράσεις σε δηλώσεις νεοσουλτάνων, δεν επιτρέπει ριζοσπαστισμούς και εναλλακτικές οδούς. Εδώ, στο μίζερο σήμερα, η Κύπρος και ο λαός της κατακρεουργούνται από ηγέτες που μοιάζουν (επιεικώς) με γάιδαρους, ανήμπορους να αλλάξουν μονοπάτι ή δρόμο.

«Επιτρέψτε μου να μην παρέμβω σε αυτού του είδους τη συζήτηση. Προηγήθηκαν δημοσιεύματα από τρίτους για κάποιες θέσεις που εξέθεσε σε Τουρκοκύπριους ο κ. Ερντογάν. Αυτά ποτέ δεν επισημοποιήθηκαν σαν θέσεις. Νομίζω πρέπει να μείνουμε ως εκεί», ήταν η δήλωση του Κύπριου Υπουργού Εξωτερικών, Ιωάννη Κασουλίδη. Ο πολύς κ. Κασουλίδης επέλεξε «να μείνει ως εκεί» αποδεικνύοντας ξανά πως η (αγγλοαμερικανική ή τουρκική) νάρκωση στην οποία βρίσκεται εδώ και χρόνια η πολιτική μας ηγεσία καλά κρατεί.

Ο Υπουργός Εξωτερικών, προκειμένου να φανεί «αρεστός» σε Άγκυρα, Λονδίνο και Ουάσιγκτον και διόλου «ωφέλιμος» (αμφότερες εκφράσεις του Προέδρου Αναστασιάδη) στη Λευκωσία (στον λαό δηλαδή, γιατί το Προεδρικό μοιάζει καράβι ακυβέρνητο), θεώρησε πως δεν είναι επίσημες θέσεις της Τουρκίας οι διαταγές Ερντογάν προς τη Σιμπέλ Σιμπέρ περί «σκληρής γραμμής», σχεδίου Ανάν, Μόρφου και υπηκοοτήτων σε χιλιάδες εποίκους. Ούτε πως την ίδια γραμμή ακολουθεί και ο Μουσταφά Ακιντζί. Αλλά, ο κ. Κασουλίδης νομίζει πως είναι στάση Υπουργού Εξωτερικών νόμιμης δημοκρατίας να κρατά στάση «παραλυμένου» και να χαρακτηρίζει «τρίτη» μια χώρα τόσο σημαντική σαν τη Ρωσία. Την ίδια στάση κρατούν και οι όμορες δυνάμεις ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Άλλωστε, αμφότεροι επαναλαμβάνουν πως η Τουρκία (ο Ερντογάν κι ο Νταβούτογλου δηλαδή) θέλει «λύση». Και ως εκ τούτου, άργησαν να «μιλήσουν» για τις δηλώσεις Ζαχάροβα.

Προφανώς, όπως μπορεί να γίνει αντιληπτό, δεν εναποθέτουμε ελπίδες ούτε στη Ρωσία ούτε βέβαια στις άλλες μεγάλες δυνάμεις. Σκοντάψαμε, μάλιστα, πολλές φορές, Ελλάδα και Κύπρος, πάνω σε συμφέροντα δυνάμεων που ουδεμία ευαισθησία έχουν για τον κυπριακό λαό, για τα εγκλήματα, για τις ανοιχτές πληγές. Όμως, δηλώσεις σαν της Μαρίας Ζαχάροβα δεν αφήνουν εκτεθειμένους μόνο τον Ταγίπ Ερντογάν και τον Μουσταφά Ακιντζί, αλλά και τους δικούς μας ηγέτες, που προτιμούν να «μένουν ως εκεί» επειδή «διεξάγονται συνομιλίες για λύση του Κυπριακού» (τι λύση άραγε;), παρά να εκμεταλλεύονται κάθε λέξη για να καταγγείλουν την Τουρκία, την κατοχή και τις συνεχείς προκλήσεις. Αποδεικνύεται, έτσι, πως η σοβαροφάνεια (ειδικά του Ευρωπαίου Κασουλίδη) δεν μετουσιώνεται σε πολιτική σοβαρότητα, ούτε φυσικά σε θέληση για οριοθέτηση στόχων και τιμωρία της Άγκυρας και του Ερντογάν για τη συνέχιση της κατοχής και την απαίτηση για επαναφορά του σχεδίου Ανάν (με τη Μόρφου υπό τ/κ διοίκηση αυτήν τη φορά). Αλλά, τι περιμένουμε από ανθρώπους που «υπόσχονταν» (χαιρέκακα) μικρασιατικές καταστροφές εν όψει μιας απόρριψης του αισχρού σχεδίου Ανάν το 2004; Αποδεδειγμένα, λοιπόν, άλλους στόχους έχει ο εν υπνώσει Ιωάννης Κασουλίδης (a priori αποτυχημένος ΥΠΕΞ) και άλλους ο κυπριακός Ελληνισμός που αντιλαμβάνεται πως μια δίκαιη και βιώσιμη διευθέτηση θα έρθει μόνο μετά την αποκαθήλωση της Τουρκίας και την τιμωρία της. «Εμείς τζειαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους». Ο Κασουλίδης;