Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Στον απόηχο της συμφωνίας που επιτεύχθηκε μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για το Προσφυγικό, μα και της τρομοκρατικής επίθεσης στις Βρυξέλλες, μαθαίνουμε ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου δεν απαίτησε μόνο ξεπάγωμα ενταξιακών κεφαλαίων, αλλά και ανταλλάγματα στην Κύπρο. «Πρέπει να πάρουν κάτι και οι Τουρκοκύπριοι», επαναλάμβανε για να ξεκαθαρίσει ότι το Πρωτόκολλο της Άγκυρας θα υλοποιηθεί μόνο αν κερδίσει η Άγκυρα από αυτό και όχι μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία.
Αν και στα κατεχόμενα επιμένουν πως αν ανοίξουν τα τουρκικά λιμάνια και τα αεροδρόμια για τα κυπριακά πλοία και αεροπλάνα «θα παραμείνουν στην απομόνωση», ο Τούρκος Πρωθυπουργός έθεσε στις Βρυξέλλες ξανά το αίτημα για νομιμοποίηση του αεροδρομίου της κατεχόμενης Τύμπου υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ. Από την άλλη όμως, όταν η ΚΔ ήγειρε το θέμα της Αμμοχώστου και αυτό διαβιβάστηκε στον κύριο Νταβούτογλου, απάντησε πως δεν μπορεί να συζητηθεί καθώς άπτεται του εδαφικού. Ως εκ τούτου, καθίσταται προφανές πως η Άγκυρα δεν θα υλοποιήσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας αν δεν κερδίσουν κάτι και οι Τουρκοκύπριοι (ή ο Ερντογάν;).
Χιλιόμετρα μακριά από τις Βρυξέλλες, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν λησμόνησε το σχέδιο Ανάν, με τον δικό του πάντα ξεχωριστό τρόπο. Ο νεοσουλτάνος, σχολιάζοντας τη συμφωνία με την ΕΕ και το παρασκήνιο για το Κυπριακό, διαλάλησε πως οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι δεν ήταν ειλικρινείς και απέφυγαν να βάλουν υπογραφές στη συμφωνία. Όπως είπε, «το 65% των Τουρκοκυπρίων ψήφισε ΝΑΙ, ενώ το 75% των Ελληνοκυπρίων ψήφισε ΟΧΙ», εννοώντας προφανώς ότι αυτοί έκαναν βήματα για τη «λύση» του Κυπριακού, ενώ εμείς όχι.
Ο Ερντογάν, με ύφος χιλίων σουλτάνων ως συνήθως, συνέχισε υποστηρίζοντας: «Τι έγινε; Καμιά από τις υποσχέσεις δεν έχει τηρηθεί και παρόλα αυτά η ε/κ πλευρά εντάχθηκε μονομερώς στην ΕΕ. Έκαναν τη νότια Κύπρο ένα μέρος της ΕΕ αλλά όχι τη βόρεια Κύπρο. Πάντοτε λέω ότι αυτοί δεν είναι ειλικρινείς. Εμείς είμαστε ειλικρινείς αλλά όχι αυτοί». Κατηγόρησε δε την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι «απέτυχε να συμμορφωθεί με το κοινοτικό κεκτημένο και από εκείνη την ημέρα εμείς συνεχίζουμε την πορεία μας. Όταν κοιτάζουμε το παρελθόν, βλέπουμε ότι η ΕΕ δεν έχει τηρήσει τις υποσχέσεις της και δεν θα το πράττει στο μέλλον. Εμείς το γνωρίζουμε».
Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι καθόλα ειλικρινής. Δεν κρύφτηκε ποτέ πίσω από το δάκτυλό του, ειδικά όσον αφορά την Κύπρο. Δεν αναγνώρισε ποτέ την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι ο «βορράς» είναι κομμάτι της ΚΔ και άρα μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράνομα κατεχόμενο από τρίτη χώρα. Άλλωστε, όπως αναφέρει η ίδια η ΕΕ, «η Κύπρος προσχώρησε στην ΕΕ ως νησί υπό de facto διαίρεση, αλλά ολόκληρη η Κύπρος αποτελεί έδαφος της ΕΕ. Οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν πολίτες της ΕΕ καθώς είναι πολίτες χώρας της ΕΕ –της Κυπριακής Δημοκρατίας–, παρά το γεγονός ότι διαμένουν σε τμήμα της Κύπρου που δεν ελέγχει η κυβέρνησή της». Μήπως να βάλουμε και τους 40.000 Τούρκους στρατιώτες στην ΕΕ;
Πάντως, ο νεοσουλτάνος, ο Νταβούτογλου, η Άγκυρα και το φασιστικό καθεστώς τους είναι όντως ειλικρινείς, καθώς προάγουν, εδώ και χρόνια, μια μορφή λύσης στην Κύπρο που θα τους δώσει τη νόμιμη κυριαρχία στον βορρά και τη συγκυριαρχία στον νότο. Ήταν πάντα ειλικρινείς οι προθέσεις της Τουρκίας, ασχέτως αν ορισμένοι επένδυαν στον Ταγίπ Ερντογάν ως Ευρωπαίο και «δυτικό» μέχρι πρόσφατα. Ασχέτως αν κάποιοι του έκαναν τεμενάδες (και ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης) προκειμένου να «βοηθήσει» στη λύση του Κυπριακού, ασχέτως αν κάποιοι ήταν σίγουροι πως ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας θα γίνει πράξη με αυτόν στην εξουσία. Ο εκδημοκρατισμός ανακαλύπτεται εύκολα, στα κάγκελα της Ζαμάν, στα βουνά του Ντιγιαρμπακίρ, στις πλατείες της κατοχικής Τουρκίας, στα παράλια της Μικράς Ασίας. Εμείς, στη μικρή Κύπρο, πόσο ακόμα θα συντηρούμε την ανεδαφική ψευδαίσθηση ότι «η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της» μετά από μια «λύση» τύπου απαρτχάιντ, με έντονα διαχωριστικά στοιχεία, με ζώνες, εσωτερικές ιθαγένειες, κατάλοιπα εξουσίας, ξένους δικαστές, πληθυσμιακές και περιουσιακές πλειοψηφίες; Να η απορία. Τουλάχιστον ο Ερντογάν είναι ολοκληρωτικά ειλικρινής και δεν φαίνεται να φοβάται κανέναν. Εμείς;
