You are here
Home > ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ > Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και το περιεχόμενό της

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και το περιεχόμενό της

Του Σιλουανού Νικολάου

Από τον καιρό που εμφανίστηκε η βάση λύσης του Κυπριακού επισήμως, δηλαδή η ΔΔΟ (για άλλους οδυνηρός συμβιβασμός, για άλλους μια καλή εξέλιξη προς την ειρήνη), γίνεται πολύς ντόρος για το περιεχόμενο που θα ενσαρκωθεί σε ένα σχέδιο που θα έχει ως βάση αυτό το πλαίσιο.

Ειδικοί και συνταγματολόγοι δεν είμαστε, αλλά νομίζω ότι όλοι μπορούμε να συνεννοηθούμε ως έναν βαθμό και να μπορέσουμε να εξαγάγουμε κάποια βασικά συμπεράσματα όσον αφορά τη βάση λύσης που συζητείται εδώ και δεκαετίες.

Εκτός από το γεγονός ότι η διζωνική ως μορφή λύσης είναι μία πρόταση τουρκικής προέλευσης –και εδώ εννοούμε τουρκικής πολιτικής προέλευσης–, θα προσπαθήσουμε να δούμε την κάθε πτυχή της εν συντομία, για να δούμε τελικά αν γίνεται σε μία λύση βασισμένη στη διζωνική να υπάρχουν δικλείδες διχοτομικές, περιορισμοί δηλαδή στους οποίους να καταπατούνται βασικές ελευθερίες των πολιτών, αλλά και βεβαίως να μελετήσουμε εάν μια λύση ΔΔΟ είναι ρατσιστική ή όχι. Δηλαδή, αν για παράδειγμα χωρίζει τον λαό βάσει της καταγωγής ή της γλώσσας.

Τα πιο πάνω, δυστυχώς, δεν φαίνεται να πολυαπασχολούν αυτούς που στηρίζουν τις συνομιλίες και που πρόσφατα ήρθαν να μας «ανοίξουν» τα μάτια και να μας πουν ότι, ξέρετε, «το 40% του κόσμου ζει σε ομοσπονδίες», αποκρύπτοντας βεβαίως σε τι είδους ομοσπονδίες ζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Για να επιστρέψουμε πίσω στον όρο «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία», θα πρέπει κατ’ αρχάς να τονίσουμε ότι η ε/κ πλευρά του δίνει άλλην ερμηνεία από αυτήν που του δίνουν οι Τουρκοκύπριοι. Αυτό είναι γεγονός, όμως κανείς δεν διερωτήθηκε ποιου η ερμηνεία είναι λογικό να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Δηλαδή, αν περιγράφω για παράδειγμα ένα γαϊδούρι ως ένα άλογο κοντό, με μεγάλα αυτιά και στρουμπουλή κοιλιά, αυτό δεν παύει να είναι γαϊδούρι και όχι άλογο. Θα τολμούσα να πω ότι αυτό γίνεται με την ε/κ πλευρά, η οποία εγκλωβίστηκε να συζητά στη βάση αυτής της διχοτομικής λύσης και έτσι έπεσε στην παγίδα να υποστηρίζει τη ΔΔΟ με δήθεν σωστό περιεχόμενο.

Γιατί πώς θα υπάρχει διζωνικότητα, όταν δεν υπάρχουν δύο συνιστώντα κρατίδια; Κατ’ επέκταση, πώς θα υπάρχουν συνιστώντα κρατίδια (τ/κ και ε/κ), χωρίς οι πολίτες του κάθε κρατιδίου να μην είναι αντίστοιχα Τ/κ και Ε/κ; Αλλιώς δεν μιλούμε για διζωνικότητα. Οπότε, δεν μπορεί να υπάρξει διζωνικότητα (στη βάση βεβαίως διαχωρισμού πολύ παρόμοια με του φυλετικού) με άλλο περιεχόμενο. Πρέπει πάση θυσία να υπάρχουν είτε χωριστές πλειοψηφίες (στο θέμα μόνιμης κατοικίας) είτε στέρηση δικαιωμάτων του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στον τόπο μόνιμης κατοικίας του κάθε πολίτη.

Επίσης, πώς αλλιώς θα διατηρηθεί η δικοινοτικότητα, αν δεν υπάρχει χωριστή εκπροσώπηση και χωριστές εκλογές. Η δε διασταυρούμενη ψήφος που ισχυρίζονται κάποιοι ότι είναι η ιδανική λύση σε αυτό το πρόβλημα είναι για να χρυσώσει το χάπι, καθώς η ψήφος κάποιου Ε/κ στην τ/κ κοινότητα θα μετρά πολύ λιγότερο από αυτήν του Τ/κ και αντίστροφα. Δηλαδή, η επιλογή του Ε/κ ή του Τ/κ στις αντιστρόφως ανάλογες εκλογικές διαδικασίες δεν θα είναι ίση με την κανονική ψήφο, επειδή απλά ο συγκεκριμένος πολίτης μιλά άλλη γλώσσα ή ενδεχομένως έχει άλλην καταγωγή!

Τέλος, ο όρος «ομοσπονδία» έρχεται ως τελευταίος για να δείξει το μοντέλο του κράτους, καθώς η δικοινοτικότητα και η διζωνικότητα μας δείχνουν τα βασικά χαρακτηριστικά του κράτους.

Και επειδή οι λέξεις υπάρχουν για να σημαίνουν κάτι και να δίνουν νόημα στη μεταξύ μας επικοινωνία, θεωρούμε ότι η βάση λύσης της ΔΔΟ θα φέρει ένα σχέδιο καθαρά διχοτομικό, αλλά και θα δημιουργήσει και ένα κράτος που θα νομιμοποιεί το ψευδοκράτος, μετατρέποντάς το σε συνιστών κρατίδιο. Ταυτόχρονα δε, αυτό το συνιστών κρατίδιο –που, ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις, θα ελέγχεται από την Τουρκία ίσως και σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι τώρα– θα έχει νόμιμη εξουσία στην κεντρική κυβέρνηση της Κύπρου, ελέγχοντας έτσι και συμμετέχοντας σε αποφάσεις που έχουν να κάνουν με το μέλλον της Κύπρου και του λαού. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι οι Τ/κ –ως απλοί πολίτες της ΚΔ–, αλλά η ίδια η Τουρκία που, προφανώς, θα συνεχίσει να ποδηγετεί το ψευδοκράτος –μέλλον συνιστών κρατίδιο– και να ασκεί εξουσία, πλέον νόμιμα, σε ολόκληρη την Κύπρο.

Top