Του Σιλουανού Νικολάου
Είναι γνωστό τοις πάσι, όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι υπήρξε «ελληνοκυπριακός σωβινισμός» κατά την περίοδο 1955-74, ότι το φταίξιμο για τη σημερινή κατοχική και διαιρετική κατάσταση στον νησί μας το έχει η Τουρκία. Η τουρκική πολιτική δηλαδή, με το περιβόητο «σχέδιο επανάκτησης της Κύπρου» του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και διατελέσαντα βουλευτή του Τουρκικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Νιχάτ Ερίμ. Αλλά βέβαια θα ήταν ιστορικό ατόπημα αν αγνοούσαμε τους τρόπους εφαρμογής των περιβόητων εκθέσεων Ερίμ[1] που δεν ήταν άλλοι από τις γνωστές προβοκάτσιες και τις διάφορες δολοφονίες τόσο Τούρκων όσο και Ελλήνων της Κύπρου.
Αξίζει εδώ, βέβαια, να θέσουμε μια διευκρίνηση προς όλους αυτούς που προσπαθούν (μαζί και η τουρκική προπαγάνδα διαχρονικά) να μας πείσουν ότι ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση –δηλαδή για το γεγονός εφαρμογής της τελικής πολιτικής εισβολής και εθνοκάθαρσης από τους Τούρκους– έχουν οι ίδιοι οι Ε/κ για τις διάφορες σφαγές που είχαν πραγματοποιήσει εις βάρος των Τ/κ. Κάποια γεγονότα δεν μπορεί κανείς να τα αμφισβητήσει, βεβαίως τεκμηριώνοντάς τα μέσω της ιστορικής επιστήμης. Παρ’ όλα ταύτα, είναι εντελώς άτοπο και αφελές να συγκρίνονται μεμονωμένα περιστατικά από θερμοκέφαλους Ε/κ εις βάρος Τ/κ με την τουρκική ενορχηστρωμένη θηριωδία τόσο εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου, αλλά και εν τέλει εις βάρος της ειρήνης στο νησί.
Όσοι θέλουν λοιπόν να είναι σοβαροί, από την πολιτική μας ηγεσία μέχρι τον κάθε αρχηγό κόμματος, θα πρέπει να αφήσουν τους νόθους λόγους προς τον λαό και να μιλήσουν καθαρά για το ποιος ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση στην Κύπρο. Έτσι θα μπορέσει η συζήτηση να οριοθετηθεί σε σωστή βάση και ακολούθως να προχωρήσουμε στην επίλυση του προβλήματος. Εξάλλου, κατά τον Τούρκο ιστορικό και κοινωνιολόγο, μελετητή της πολιτικής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά των Αρμενίων αλλά και άλλων λαών, Taner Akşam, «Χωρίς αλήθεια δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη».[2] Έτσι, με τα ψέματα έχτισε η Τουρκία την προπαγάνδα της για να μπορέσει να πετύχει τον διαχρονικό σκοπό της, που δεν είναι άλλος από τη μόνιμη και νόμιμη πρόσβαση στο νησί μας.
Αν η πιο πάνω πολιτική βρισκόταν στο παρελθόν και αν η Τουρκία έδειχνε ένα άλλο, νέο «ευρωπαϊκό» πρόσωπο –κάτι για το οποίο κάποιοι θέλησαν να μας πείσουν μετά την εκλογή Ερντογάν–, τότε τα πράγματα ίσως να ήταν διαφορετικά. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι αυτή η πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης –ανεξάρτητα με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα– όχι μόνο είναι η ίδια, αλλά είναι ίδιοι και οι τρόποι εφαρμογής της σε άλλες χώρες που σήμερα βομβαρδίζει.
Διέρρευσε, λοιπόν, σχετικά προσφάτως[3], μία συνομιλία μεταξύ του ίδιου του τότε υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου και του επικεφαλής της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών και ανώτατου στελέχους των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, Yaşar Güler, οι οποίοι είναι φανερό ότι συζητούσαν τον ενδεχόμενο βομβαρδισμό του μνημείου του Suleiman Shah[4], το οποίο, σύμφωνα με τον θρύλο, είναι ο τάφος του προπάππου του ιδρυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για να αποτελέσει αφορμή στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία. Μπορείτε να δείτε ολόκληρη τη συνομιλία στην ιστοσελίδα που παραθέτουμε πιο κάτω.
Πρόκειται για μία από τις δεκάδες πρακτικές της Τουρκίας να δημιουργεί προηγούμενα –που η ίδια τα προκαλεί–, ακόμα και με βεβήλωση μνημείου ιστορικά και εθνικά σημαντικού για αυτήν και τον λαό της. Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη πολιτική που ακόμη και σήμερα την εφαρμόζει.
Το πιο σημαντικό, βέβαια, είναι το γεγονός ότι οι δικοί μας πολιτικοί, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, κάνουν γαργάρα τέτοιες πρακτικές της τουρκικής κυβέρνησης που έχει ως αποτέλεσμα να βρισκόμαστε συνεχώς προ τελεσμένων και να ψάχνουμε τρόπους όχι πώς να συγχρονιστούμε και να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις, αλλά με ποιον τρόπο θα πλασάρουμε στον λαό τον καλύτερο συμβιβασμό απέναντι σε τέτοιες πρακτικές.
Είναι καιρός, λοιπόν, να ασχοληθούμε με τα ουσιώδη σε αυτόν τον τόπο όσον αφορά το Κυπριακό και να μην παρουσιάζουμε το ζήτημα ωσάν πρόβλημα ψυχολογικό μεταξύ Ε/κ και Τ/κ. Έτσι θα μπορέσει να τεθεί στις ορθές του βάσεις και θα δημιουργηθούν προοπτικές μόνιμης επίλυσής του.
[1] Κάποιες βασικές κατευθυντήριες γραμμές του σχεδίου Νιχάτ Ερίμ παρουσιάζονται συνοπτικά εδώ: http://www.anixneuseis.gr/?p=113241
[2] Δήλωση στους New York Times, 2015.
[3] Άρθρο του αγγλικού International Business Times το 2014: http://www.ibtimes.co.uk/turkey-youtube-ban-full-transcript-leaked-syria-war-conversation-between-erdogan-officials-1442161
[4] Πρόκειται για ένα μνημείο το οποίο θεωρείται υπό τουρκικό καθεστώς και τυχόν δολιοφθορά ή αμφισβήτησή του αντιμετωπίζεται ως επέμβαση σε «τουρκικό έδαφος».
