Του Σιλουανού Νικολάου «Είμαστεν τζιείνοι που ’μαστεν τζι εμείς τζιαι τα παιθκιά μας, ο σπόρος εν’ ο ίδιος, το ίδιον χωράφιν», θα απαντούσε ο Δημήτρης Λιπέρτης. Για να σχηματοποιήσει ξανά την έννοια της μνήμης, τη σημασία της, την ανάγκη της σε έναν τουρκοκρατούμενο τόπο. Να υπογράψει εκ νέου πως ο Τάσος

Του Σιλουανού Νικολάου Κάθε μνημόσυνο ήρωα δεν γίνεται για να αναπολήσουμε απλά τον ηρωισμό του. Δεν γίνεται για να πούμε τι καλά που θα ήταν να έμενε ζωντανός και πόσο θα προσέφερε στην Πατρίδα εάν και εφόσον ο συγκεκριμένος δεν θυσιαζόταν. Γενικά δεν είναι μνημόσυνα απλού θαυμασμού του ηρωισμού τους. Αν