You are here
Home > ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ > Στο Mont Pelerin πυρπόλησαν το ρύζι…

Στο Mont Pelerin πυρπόλησαν το ρύζι…

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Στον Καραβά πυρπόλησαν το ρύζι
πυρπόλησαν το ρύζι.
Στη Μεσαριά δεν μπόραες να ζήσεις,
δε σου ’φτανε ο αέρας για να ζήσεις.

Πέντε ώρες συζητούσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης με τον κατοχικό ηγέτη για να ανακοινώσουν τελικά ότι στο «γοητευτικό» Μοντ Πελερίν (ή Πελεράν γαλλιστί) θα συζητήσουν και το Περιουσιακό, που συνδέεται με το Εδαφικό. Φυσικά, ο Μουσταφά Ακιντζί θα έχει στον νου το κι άλλα ανοιχτά ζητήματα που προσφέρονται για συζήτηση σε χιονισμένα τοπία μπροστά από αναμμένο τζάκι, σαν τις Εγγυήσεις, όμως αυτό είναι άλλη κουβέντα. Σημασία έχει το γεγονός πως για να βρεθεί «κοινός τόπος» στον χώρο διεξαγωγής των συνομιλιών για το Εδαφικό χρειάστηκαν πέντε ολόκληρες ώρες. Και στο τέλος, τα πράγματα μοιάζουν ακόμα θολά.

Θολά ακριβώς γιατί η επιδίωξη του Ακιντζί και του καθεστώτος του (και της Άγκυρας και του Ερντογάν) ήταν να επιβληθεί και μια πενταμερής διάσκεψη (που δείχνει να είναι το επόμενο βήμα) και πολλά άλλα που δεν θα μάθουμε ακόμα. Θολά επειδή η ηγεσία του τόπου παρασύρεται σαν φοιτητριούλα από τις προκλητικές αναλαμπές του εκπροσώπου της κατοχής και το μόνο που έχει να δηλώσει είναι πως «έχει αποδείξει ότι στοχεύει στην απαλλαγή από τον κατοχικό στρατό», υπενθυμίζοντας τη στάση που τήρησε το 2004 για το σχέδιο Ανάν «αντίθετα στο ρεύμα». Το δυστύχημα είναι πως η παραπάνω δήλωση έγινε ενώπιον των Ελληνοκυπρίων από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Ποιόν θέλει να πείσει για την «υπεύθυνη στάση» του 2004;

Εν πάση περιπτώσει, στις 7 Νοεμβρίου το Κυπριακό «ταξιδεύει» στο Μοντ Πελερίν της Ελβετίας, απέναντι από τη Γενεύη και 220 χιλιόμετρα από το αλησμόνητο Μπούργκενστοκ. Το Κυπριακό «μεταφέρεται» εκτός Κύπρου, όχι φυσικά για να αποφευχθούν οι βομβαρδισμοί, αλλά επειδή υπάρχει δήθεν φόβος για διαρροές. Και επιμένουν να παίρνουμε στα σοβαρά τις συνομιλίες και τις εξελίξεις τους. Το βέβαιο είναι πως η τουρκική πλευρά (ή τουρκοκυπριακή αν θέλετε) «γεννά» συνεχώς αξιώσεις, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την «barış» της προεκλογικής του Ακιντζί. Ο ίδιος δε, όπως δήλωνε ξανά πριν τη συνάντηση της Τετάρτης, «είτε δεν θα αποδεχθεί την εκ περιτροπής προεδρία η ελληνοκυπριακή πλευρά και δεν θα έχουμε συμφωνία, είτε για να την αποδεχθεί περιμένει άλλα θέματα», αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά τη λαίμαργη τουρκική αντιμετώπιση της «λύσης» και το κενό που αφήνει η δική μας η πλευρά…

Στο Mont Pelerin, λοιπόν, αν δεν είναι προσεκτικός ο Πρόεδρος (θέλει να είναι προσεκτικός;) θα βρεθεί με νέους χάρτες, επιδιαιτησίες, χρονοδιαγράμματα και πενταμερή διάσκεψη. Θα εκτεθεί ξανά από τον φίλο του Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος, αν και προτιμά, δεν δίνει δεκάρα για το αν θα αναβαθμιστεί το ψευδοκράτος με τη θέληση των Ελληνοκυπρίων ή χωρίς. Στο Mont Pelerin, του οποίου οι κάτοικοι ζουν σε ηρεμία και γαλήνη εν αντιθέσει με τους Ελληνοκύπριους που καρτερούν τι θα γίνει με τα εδάφη των πατεράδων τους, αναμένεται να παιχτεί η προτελευταία πράξη, είτε του δράματος είτε της κωμωδίας. Εκείνο που είναι πασιφανές πια είναι πως είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία, εκτός από τον Αναστασιάδη, στα πλουσιοπάροχα θέρετρα (ή φέρετρα) σέρνεται ολόκληρος ο κυπριακός Ελληνισμός, του οποίου το μέλλον γίνεται παιχνίδι στα χέρια των… τρελών. Του οποίου το ελεύθερο μέλλον προδιαγράφεται «σκοτεινό» και περιπλέκεται σε χάρτες οδυνηρών συμβιβασμών και σε πολύωρες συζητήσεις μικρών ανθρώπων που δεν χάνουν ευκαιρία να αποενοχοποιήσουν την κατοχική Τουρκία. Και ενώ αυτοί οι μικροί άνθρωποι θα απολαμβάνουν τη θέα της λίμνης της Γενεύης, ένας βασανισμένος λαός θα συνεχίσει να διερωτάται (με το βλέμμα στον ουρανό ή στον Πενταδάκτυλο) σε τι έφταιξε. Ενώ αυτοί θα συναγελάζονται με σολομό και χαβιάρι, ένας ολόκληρος λαός θα αναπολεί τα κλεμμένα εδάφη του, επιμένοντας:

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες. 

Top