του Σάββα Σαββίδη
Για άλλη μια φορά, είδαμε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο να τοποθετείται επί του Κυπριακού με ύφος χιλίων καρδιναλίων, λες και θα λύσουμε το πρόβλημα με τους καφέδες, τα χαμόγελα και το «καλό κλίμα». Μέρα τη μέρα, παρατηρούμε πως η ηγεσία της Εκκλησίας, παρόλο που δεν ασχολείται με τα πολιτικά δρώμενα του τόπου, τάσσεται υπέρ της εκάστοτε εξουσιαστικής ελίτ με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Φωτεινό παράδειγμα ο Αρχιεπίσκοπος.
Ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, για λόγους που δεν έχουμε ιδιαίτερα κατανοήσει ακόμη, πίστευαν πως ο Αρχιεπίσκοπος δεν θα στήριζε την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη λόγω της υποτιθέμενης διαφωνίας του στους χειρισμούς του Κυπριακού. Γελάστηκαν όμως και από το 2013 και εντεύθεν οι παρεμβάσεις του Μακαριότατου, τείνουν να ομοιάζουν όλο και περισσότερο με τις απόψεις ανθρώπων, που θεωρούνταν πολιτικοί του αντίπαλοι, πριν την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι χθεσινές του δηλώσεις μετά την συνάντηση που είχε με τον Έσπεν Μπαρθ Άιντα: Μέσα σε ένα όμορφο και χαρούμενο κλίμα που έχουμε δημιουργήσει ανταλλάξαμε απόψεις και επί του εθνικού θέματος, και το ευχάριστο είναι ότι -από ό,τι μας έχει πει -συμφωνούμε, φαίνεται ότι προχωρούμε σωστά, βεβαίως ακόμη δεν φτάσαμε στις λεπτομέρειες, η γενική άποψη είναι πολύ θετική και ελπίζω να συνεχίσουν οι συνομιλίες θετικά. Λεπτομέρειες και ψιλά γράμματα. Σαν να συζήτησαν για τη διοργάνωση κάποιας εκδρομής σε μέρη εξωτικά, μέσα σε ένα χαρούμενο κλίμα, αλλά οι λεπτομέρειες θα συζητηθούν αργότερα. Και δηλαδή ποιες είναι αυτές οι λεπτομέρειες; Δεν μιλάμε για κάτι αόριστο που πλανάται στον αέρα ούτως ώστε να το παραγκωνίζουμε. Έτσι, καλό θα ήταν ο Μακαριότατος να γίνεται πιο επεξηγηματικός στις δηλώσεις του, ή να μην τις κάνει καν όταν δεν είναι έτοιμες αυτές, καθώς θεωρούμε άκρως προσβλητικό να αναφέρεται σε «λεπτομέρειες» όταν μιλά για ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Όσον αφορά τη στάση των εκπροσώπων του κλήρου, απέναντι στην επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού θεωρούμε πως απεμπόλησε τα λαϊκά και εθνικοαπελευθερωτικά της χαρακτηριστικά (από το 1957). Πρόκειται για μία ηγεσία που δεν έχει καμία σχέση με τους απαγχονισθέντες επισκόπους της 9ης Ιουλίου. Μία ηγεσία που ξέχασε το ρόλο της ΟΧΕΝ στον εθνικόαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Και εν τέλει, μια ηγεσία που δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με τα προβλήματα του λαού και του τόπου, έχοντας άμεσες σχέσεις με την πολιτική και οικονομική ελίτ, όπως ο Αναστασιάδης, οι τράπεζες (βλ. Ελληνική Τράπεζα) και οι μεγαλοβιομήχανοι. Κι ασχολείται αποκλειστικά με την οικονομική της κατάσταση.
Έτσι λοιπόν, με τα όσα αναφέραμε πιο πάνω, γίνεται κατανοητό ότι η εκκλησιαστική ηγεσία δεν έχει καμία σχέση με το ποίμνιο της και ούτε την αφορά αν αυτό υποφέρει από τις τραγικές οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί. Αρέσκεται να προβαίνει σε κοκορομαχίες στα τηλεοπτικά παράθυρα για λεφτά που χάθηκαν σε μία εκκλησία, να κάνει επενδύσεις λες και είναι ανώνυμη εταιρεία και να ελέγχει τράπεζες. Εμείς, ζητούμε και θέλουμε έναν κλήρο με λαϊκά χαρακτηριστικά. Έναν κλήρο που να μπορεί να μεταφέρει στο ποίμνιο του αντικατοχικά και απελευθερωτικά ένστικτα. Έναν κλήρο που να ταυτίζεται με τα προβλήματα του λαού και σε τελικό σημείο, να είναι πρωτοπόρος του αγώνα.
