Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Δεν είναι οικόπεδο που το καταπατούνε
ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει.
είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε
και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει.
Δ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», όπως απέδειξε το ψεσινό δείπνο που έγινε κατόπιν συνταρακτικής κινητοποίησης του Έσπεν Μπαρθ Άιντα. Ο ΠτΔ, κάνοντας πλέον «άποψη» τα δείπνα, αποδέχτηκε πλήρως τις τουρκικές βουλές. Απέδειξε πως δεν δίνει δεκάρα για τον κυπριακό Ελληνισμό, απέδειξε ότι νοιάζεται μονάχα για τη «διαδικασία» κι ας κυλά ασφυκτικά στο κόκκινο ποτάμι της Άγκυρας και του κατοχικού καθεστώτος. Νοιάζεται μονάχα για τα χαμόγελα μπροστά στην κάμερα κι ας οδηγείται το Κυπριακό σε επικίνδυνες ατραπούς με αποχωρήσασα, πλέον, και την ελπίδα.
Τα πράγματα είναι οριακά. Εντατικές διαπραγματεύσεις, στις 9 Ιανουαρίου ο Πρόεδρος (αν θέλει να λέγεται έτσι) Αναστασιάδης και ο Μουσταφά Ακιντζί μεταβαίνουν στη Γενεύη για συνομιλίες, χωρίς να καθορίζεται αν η συζήτηση θα είναι για το Εδαφικό ή για όλα, στις 11 θα παρουσιαστούν οι ΔΥΟ χάρτες και την επόμενη μέρα θα γίνει πολυμερής (ο Ακιντζί συνεχίζει τρομακτικά να την αποκαλεί «πενταμερή») διάσκεψη, στην οποία θα συμμετέχουν και οι εγγυήτριες δυνάμεις, καθώς και ασαφώς «όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη».
Ο Νίκος Αναστασιάδης, αποδεχόμενος τα αυστηρά τουρκικά χρονοδιαγράμματα μα και υιοθετώντας την τουρκική γραμμή για δύο χάρτες και διάσκεψη, αποδεικνύεται (ξανά) ελάχιστος. Τούτη τη φορά, όμως, καθίσταται αναξιόπιστος, ανίκανος να διαχειριστεί το Κυπριακό και, αναντίρρητα, εθνικά επικίνδυνος. Αθετώντας, πλήρως, τις όποιες χαλαρές δεσμεύσεις του, παραδίδεται στις αγκάλες του κατοχικού ηγέτη, του κατοχικού καθεστώτος, της κατοχικής Τουρκίας, προκειμένου να κλείσει όπως όπως το Κυπριακό και όλα τα εκκρεμή ζητήματα μέσα σε 38 μέρες κι ό,τι έγινε έγινε στο Μοντ Πελεράν, περασμένα ξεχασμένα.
Ό,τι και αν συνέβη, ό,τι και αν «έπεισε» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να οδηγήσει τον κυπριακό Ελληνισμό και την Κύπρο στους σκοτεινούς δρόμους της τουρκικής επιθετικής πολιτικής, ο λαός δεν πείθεται. Ο κυπριακός Ελληνισμός δεν θα πάει στη Γενεύη, ο κυπριακός Ελληνισμός δεν θα συναινέσει, «με τον πλέον ξεκάθαρο και κατηγορηματικό τρόπο», σε λύση που θα θάβει την πατρίδα του σε τουρκικούς βάλτους, σε λύση που θα διαγράφει παντελώς τις έννοιες Ελευθερία και Δημοκρατία. Κι αν δεν το καταλαβαίνει αυτό ο επικίνδυνος πια Πρόεδρος μιας ημικατεχόμενης χώρας, υπάρχει και η πόρτα εξόδου. Απεδείχθη, άλλωστε, πως αδυνατεί να κατανοήσει την κρισιμότητα της κατάστασης, αδυνατεί να αντιληφθεί πως δεν είναι όλα προπόσεις επί πτωμάτων στη βάρβαρη νεκρή ζώνη, αδυνατεί να συλλάβει και το ποιος είναι ο εχθρός μα και τις αγωνίες αυτού του τόπου. «Κι αν δεν μπορεί να κάμει τη ζωή του όπως τη θέλει» ας αποχωρήσει οικειοθελώς, πριν να είναι αργά. Διότι, ο λαός αυτού του δύσμοιρου τόπου, μπορεί να μην έχει φωνή, μπορεί να μην έχει προστάτη, μπορεί να μην έχει ηγεσία, έχει όμως αξιοπρέπεια. Και αυτή ξεπερνά και τα χρονοδιαγράμματα και τους κάλπικους χάρτες και τις ελβετικές πόλεις και το κατοχικό καθεστώς και τον φασίστα Ερντογάν και τον ίδιο τον Νίκο Αναστασιάδη. Χαράζει μια ολοκόκκινη γραμμή που καλύπτει κάθε γωνιά αυτού του νησιού, είτε κατεχόμενη είτε «ελεύθερη», που αποδεικνύει επαρκώς πως «ό,τι αγαπήσαμε κι ό,τι ονειρευτήκαμε εξακολουθεί να επαφίεται στον πατριωτισμό μας». Όλοι στον δρόμο. Πατρίδα ή Θάνατος.
Κι αν λέω ψέματα κι αν λέω παραμύθια
κι η ζητιανιά τα δυο χεράκια μου στραβώνει,
μην με μαλώνεις, μόνο δώσε μια βοήθεια
το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει.
*Στη φωτογραφία είναι εμφανής η ομοιότητα στο ντύσιμο του Προέδρου Αναστασιάδη και του Μουσταφά Ακινζί. Μένουν οι απορίες: Υποβαθμίστηκε ο νόμιμα εκλεγμένος Πρόεδρος Κράτους ή αναβαθμίστηκε ο κατοχικός ηγέτης; Ή και τα δύο; Είναι ο Άιντα υπεύθυνος των ενδυματολογικών επιλογών ή ο Ερντογάν;
One thought on “ΟΧΙ στο όνομά μας…”
Comments are closed.