You are here
Home > ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ > Οι «ιεραποστολικές» περιοδείες της Βικτώριας Νούλαντ…

Οι «ιεραποστολικές» περιοδείες της Βικτώριας Νούλαντ…

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Όταν ήρθαν οι ιεραπόστολοι, οι Αφρικανοί είχαν τη γη
και οι ιεραπόστολοι κρατούσαν τη Βίβλο.
Μας έμαθαν να προσευχόμαστε με τα μάτια κλειστά.
Όταν τα ανοίξαμε, εκείνοι είχαν τη γη
κι εμείς κρατούσαμε τη Βίβλο.

ΓΙΟΜΟ ΚΕΝΥΑΤΑ

Η Βικτώρια Νούλαντ δεν είναι τυχαία. Υπήρξε εκπρόσωπος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, σύμβουλος επί θεμάτων εθνικής ασφάλειας του Αντιπροέδρου Ντικ Τσένυ (2003-2005), εργάστηκε «για τη δημοκρατία και την ασφάλεια στο Ιράκ, Αφγανιστάν, Ουκρανία, Λίβανο και ευρύτερη Μ. Ανατολή». Σε όλες τις χώρες επικρατεί «δημοκρατία και ασφάλεια» πια… Η κ. Νούλαντ, που έχει ευαισθησίες και για το Κυπριακό, ως αναπληρώτρια εκπρόσωπος ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ (2000-2003) εισήγαγε την παράγραφο «επίθεση εναντίον ενός συμμάχου είναι επίθεση εναντίον όλων» μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, ενώ δούλεψε για την ανάπτυξη ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων «εκτός περιοχής» (Αφγανιστάν) και για την άμυνα της Τουρκίας (!) κατά την εισβολή στο Ιράκ. Παλαιότερα, η γνωστή μας πια υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, ασχολήθηκε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και με υποθέσεις Σοβιετικής Ένωσης. Ακόμα μια επιτυχία.

Η Βικτώρια Νούλαντ, λοιπόν, αφού πέτυχε να φέρει τη «δημοκρατία και την ασφάλεια στο Ιράκ, Αφγανιστάν, Ουκρανία, Λίβανο και ευρύτερη Μ. Ανατολή», τα τελευταία δυο χρόνια αποφάσισε να τα φέρει και στην Κύπρο. Καταρχάς, «σπρώχνοντας» εκείνο το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου, με το οποίο ξεκινούσε η παρούσα διαδικασία των συνομιλιών και έπειτα με ακόμα δυο-τρεις επισκέψεις. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε τι επετεύχθη με εκείνο το «απείρου κάλλους» κοινό ανακοινωθέν, στο οποίο ούτε καν οι λέξεις εισβολή και κατοχή περιλήφθηκαν.

Η σημερινή αποστολή της Νούλαντ, όπως φαίνεται και από την «ημερήσια διάταξη», αποτελεί συνέχεια των προσπαθειών του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν (άλλος που επιδεικνύει ευαισθησία για το Κυπριακό) να προωθήσει την τουρκική θέση για παραμονή τουρκικού στρατού μετά τη «λύση» είτε μέσω συγκρότησης στρατιωτικής βάσης είτε αλλιώς. Εξ ου και η θέληση της Νούλαντ για συζήτηση μόνο περί ασφάλειας. Εξ ου και η πρώτη δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας: «Εποικοδομητική συνάντηση για το Κυπριακό σήμερα το πρωί με την υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτώρια Νούλαντ». Ή όχι;

Ο Πρόεδρος, πάντως, κατέστησε σαφή τη θέση (ποια θέση;) για τις εγγυήσεις και τη μη αποδοχή παραχώρησης βάσεων στην Άγκυρα, ενώ έθεσε αριθμό θεμάτων τα οποία δεν σχετίζονται ευθέως με τα κεφάλαια του Κυπριακού, ωστόσο προκαλούν κωλύματα και στέλνουν αρνητικά μηνύματα, τα οποία θα έθετε η κ. Νούλαντ στο κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Θέματα όπως η άρνηση του ψευδοκράτους για αξιολόγηση των τραπεζών, η άρνηση για περισσότερες λειτουργίες σε κατεχόμενες εκκλησίες, τα προβλήματα στη στελέχωση των σχολείων του Ριζοκαρπάσου, η συμφωνία για ηλεκτρική σύνδεση κατεχομένων-Τουρκίας. Άραγε, δεν μπορούσε να τα θέσει ο ίδιος στον κατοχικό ηγέτη, με τον οποίο συναντήθηκε λίγη ώρα μετά; Ή, έχει άλλον τρόπο η Βικτώρια Νούλαντ;

Η στάση, εν τέλει, της ΥΦΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Βικτώριας Νούλαντ, θυμίζει τους προπομπούς της αποικιοκρατίας στην Αφρική, τους δυτικούς ιεραπόστολους, που με πρόσχημα τον ανθρωπισμό και τη θρησκεία, προετοίμαζαν το έδαφος για τη διείσδυση και την εγκατάσταση των Ευρωπαίων στον τρίτο κόσμο. Άλλωστε, στα άγρυπνα μάτια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ η Κύπρος είναι ένας «τρίτος κόσμος», στον οποίον πρέπει να φέρουν (οι πολιτισμένοι;) τη «δημοκρατία και η ασφάλεια». Η διαφορά είναι ότι εδώ οι «ιεραπόστολοι» δεν διδάσκουν τη Βίβλο αλλά την τουρκοποίηση, τη ΔΔΟ. Εδώ δεν διδάσκουν τον λόγο του Θεού μα τον λόγο των επενδύσεων, της «ευημερίας», των μετοχών, της «ειρήνης», της «λύσης», με τους δικούς τους πάντα όρους. Και εδώ δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται, αλλά, όπως ρητά παρουσιάζει ο ΠΙΝ στον «Φιλελεύθερο», έχουν κάτι επενδύσεις από το 1974 και θέλουν να τις προστατεύσουν. Κι εμείς, τους θέτουμε αριθμό «θεμάτων» για να προωθήσουν στον κατοχικό ηγέτη, αδυνατώντας να βάλουμε μόνοι τους όρους μας και ακροβατώντας σε ένα σάπιο σχοινί καταδικασμένο να κοπεί και να μας βουλιάξει ακόμα παραπάνω στις «ορέξεις» των «ειρηνιστών» εταίρων μας. Είναι ευπρόσδεκτη η Νούλαντ εδώ;

Και την άλλη στιγμή
η υπερδύναμη,
μια υψικάμινο κρατώντας στη μασχάλη
ξυρίζει το κεφάλι,
σαν τον Μάρλον Μπράντο
στην Αποκάλυψη,
που ετοιμάζεται το τέλος του να βάλει.

Top